perivalontikes_efarmoges/banner1.jpg

Στον διαδικτυακό τόπο μας χρησιμοποιούμε Cookies με σκοπό τη βελτίωση της online εμπειρίας σας. Επιλέγοντας να συνεχίσετε την περιήγησή σας σε αυτόν, αποδέχεστε αυτομάτως τη χρήση των cookies. Περισσότερα...

Αποδέχομαι








ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ - σύνδεση με την Αρχιτεκτονική τοπίου και τις φυτοτεχνικές παρεμβάσεις

Η βιοκλιματική είναι κλάδος της αρχιτεκτονικής που λαμβάνει υπ' όψη τις αρχές της οικολογίας και της βιωσιμότητας. Με τον όρο «βιοκλιματικός σχεδιασμός» εννοείται ο σχεδιασμός ο οποίος αποσκοπεί στην προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων. Στόχος είναι η δημιουργία πόλεων και η ανέγερση κτιρίων σχεδιασμένων έτσι ώστε να καλύπτονται πλήρως οι ενεργειακές τους ανάγκες και στο ετήσιο ισοζύγιο να είναι μηδενική ή ελάχιστη η επιβάρυνση του περιβάλλοντος.

Βασικά στοιχεία του βιοκλιματικού σχεδιασμού κτιρίων αποτελούν τα παθητικά συστήματα, τα οποία αποτελούν δομικά στοιχεία ενός κτιρίου. Τα παθητικά συστήματα λειτουργούν χωρίς μηχανολογικά εξαρτήματα ή πρόσθετη παροχή ενέργειας και με φυσικό τρόπο θερμαίνουν, αλλά και δροσίζουν τα κτίρια. Χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:

  • Παθητικά ηλιακά συστήματα θέρμανσης
  • Παθητικά συστήματα και τεχνικές φυσικού δροσισμού
  • Συστήματα και τεχνικές φυσικού φωτισμού

Σύνδεση βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής με το τοπίο και την αρχιτεκτονική τοπίου.

Τοποθεσία και χωροθέτηση

Ο ορθός σχεδιασμός της τοποθεσίας και του κτιρίου επιτρέπει την αξιοποίηση της ηλιακής ακτινοβολίας κατά την ψυχρή περίοδο και προστατεύει το κτίριο από την υπερθέρμανση από τον ήλιο κατά την θερμή περίοδο. Κατά τον σχεδιασμό επιλέγεται η κατάλληλη τοποθεσία ανάλογα με το κλίμα, την κατεύθυνση των ανέμων, την ύπαρξη δέντρων ή άλλων τοπιακών χαρακτηριστικών, τις χρήσεις και την εσωτερική διαρρύθμιση του κτηρίου.

Ανακλαστικότητα

Κατά το σχεδιασμό εκτεθειμένων επιφανειών εδάφους κοντά στο κτίριο, πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερη πρόνοια, ώστε να αποφεύγεται η χρήση υλικών υψηλής ανακλαστικότητας (τσιμέντο, πλάκες, άσφαλτος κ.α.) και να προτιμάται φυτοκάλυψη με χλοοτάπητα ή άλλο φυτικό είδος εδαφοκάλυψης και χαμηλούς θάμνους με πλούσιο φύλλωμα που απορροφούν ένα σημαντικό ποσοστό της προσπίπτουσας ηλιακής ακτινοβολίας και της θερμότητας.

Προσανατολισμός

 Η κρίσιμη χρονική στιγμή του μεσογειακού καλοκαιριού είναι το απόγευμα, όταν ο ήλιος είναι ακόμη θερμός, αν και βρίσκεται ψηλά στον ουρανό. Η δυτική πλευρά ενός κτιρίου μπορεί να προβλεφθεί κατασκευαστικά με μικρές διαστάσεις ανοιγμάτων, να είναι τυφλή ή να προστατεύεται από κατάλληλη σκίαση (φυλλοβόλα δένδρα, σκίαστρα, φυτικοί φράκτες κλπ.). Η επιλογή του φυτικού είδους, το μέγεθος σε πλήρη ανάπτυξη, το κλάδεμα μόρφωσης  και η ακριβής επιλογή της θέσης βάση της ηλιακής τροχιάς είναι σημαντικά για την αποτελεσματικότητα της προστασίας.

Μπορεί να σχεδιαστεί διάταξη αειθαλούς βλάστησης, με προτίμηση δένδρων πυκνού φυλλώματος σε συνδυασμό με φυλλοβόλα δέντρα για την κατεύθυνση των χειμερινών και θερινών ανέμων από και προς το κτήριο επιτυγχάνοντας παράλληλα προστασία από ψυχρούς ανέμους και δροσισμό το καλοκαίρι.

Ανεμοφράκτες

Εκτός από κατασκευαστικά στοιχεία, μπορούν να χρησιμοποιηθούν  φυτικοί φράχτες για τον έλεγχο της κυκλοφορίας του αέρα. Οι θάμνοι, τα δένδρα και ο συνδυασμός τους με περιφράξεις και άλλα στοιχεία που χρησιμοποιούνται ως ανεμοφράκτες δημιουργούν ζώνες σχετικής ηρεμίας στην υπήνεμη πλευρά τους. Οι ανοιχτοί φραγμοί, όπως τα δένδρα και οι θάμνοι, παρέχουν μέγιστη μείωση της ταχύτητας του ανέμου αναλογικά προς το ύψος τους. Το ύψος και το σχήμα του εμποδίου επηρεάζουν σημαντικά την αποτελεσματικότητα της προστασίας. Όσο λεπτότερο είναι το στοιχείο προστασίας, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η προστατευόμενη ζώνη στην υπήνεμη πλευρά. Βασικό στοιχείο των εμποδίων αποτελεί η πυκνότητά τους. Οι πλήρεις ανεμοφράχτες εξασφαλίζουν ζώνη μεγάλης ηρεμίας, αλλά σε πολύ μικρή απόσταση, εξαιτίας του γεγονότος ότι, μετά το εμπόδιο, ο άνεμος επανακτά πολύ γρήγορα τα χαρακτηριστικά του. Οι ανοιχτοί ανεμοφράχτες που αποτελούνται από δένδρα και θάμνους επιτρέπουν τη διέλευση ενός μέρους του αέρα, πράγμα που περιορίζει τους στροβιλισμούς στο ελάχιστο και δημιουργεί μια ευρύτερη ζώνη ηρεμίας.

Αναλύσεις  με χρήση προγραμμάτων προσομοίωσης δίνουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ανεμοφράχτη για καλύτερα αποτελέσματα τόσο σε ποσοστιαία μείωση του ανέμου όσο και σε μήκος προστατευόμενης επιφάνειας.

Πράσινη στέγη – φυτεμένα δώματα

Με τον όρο Πράσινη Στέγη ή φυτεμένο δώμα, ονομάζεται ένα δώμα το οποίο έχει μετατραπεί σε κήπο, ο οποίος αναπτύσσεται σε ελεγχόμενες συνθήκες με περιβαλλοντικά, ενεργειακά και οικονομικά οφέλη.

Με την εφαρμογή πράσινης στέγης στην οροφή ενός κτιρίου  μειώνεται σημαντικά το κόστος θέρμανσης του κτιρίου, διότι, η πολυεπίπεδη διαστρωμάτωση ανάλογα με το πάχος της και η φυτοκάλυψη ανάλογα με το ποσοστό κάλυψης και την πυκνότητα του φυλλώματος, λειτουργούν ως επιπλέον θερμομόνωση και μειώνονται οι απώλειες θέρμανσης.

Ταυτόχρονα μειώνεται το κόστος ψύξης εξοικονομώντας ενέργεια, καθώς η θερμοκρασία εντός του κτιρίου τους καλοκαιρινούς μήνες, μπορεί να διατηρείται έως και 10-15 βαθμούς χαμηλότερα από την εξωτερική.

Με την εφαρμογή φυτεμένων δωμάτων στον αστικό ιστό, βελτιώνεται η ισορροπία του οικοσυστήματος εντός των πόλεων, δημιουργείται άριστο μικροκλίμα και απορροφάται μεγάλη ποσότητα σκόνης και νέφους. Μέσω της φωτοσύνθεσης των φυτών παράγεται περισσότερο οξυγόνο στην ατμόσφαιρα και μειώνεται το διοξείδιο του άνθρακα. Με αυτόν τον τρόπο βελτιώνεται το ευρύτερο οικοσύστημα και αναβαθμίζεται το άμεσο περιβάλλον βοηθώντας στη μείωση του φαινομένου της «θερμικής νησίδας» αλλά και του φαινομένου του «θερμοκηπίου».

Συμπληρωματικά οφέλη των φυτεμένων δωμάτων είναι η επίτευξη καλύτερης εκτόνωσης του αποχετευτικού δικτύου, η προστασία της μόνωσης από μηχανικές καταπονήσεις και θερμοκρασιακές μεταβολές, η αισθητική αναβάθμιση, η αύξηση των λειτουργικών χώρων, η δυνατότητα γεωργικής παραγωγής στον αστικό ιστό, η βελτίωση ποιότητας ζωής και η προστασία του οικοσυστήματος.

Σκίαστρα

Με την κατάλληλη επιλογή σκίαστρων, τον σωστό σχεδιασμό και θέση μιας πέργολας ή άλλου συστήματος σκίασης με αυτοματισμούς, επιτυγχάνεται η προστασία του κτιρίου από υπερθέρμανση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Η επιλογή βιοκλιματικού σχεδιασμού στο κτίριο και τον περιβάλλοντα χώρο πιθανόν να αυξάνει ελαφρά τη συνολική δαπάνη κατασκευής, η οποία όμως αποσβένεται από την περιορισμένη χρήση μονάδων συμβατικής θέρμανσης και κλιματιστικών μονάδων καθώς επίσης οι δείκτες ευφορίας και το βιοτικό επίπεδο βελτιστοποιούνται.

www.landco.gr